تلنگری به جامعهی ایرانی: نگاهی به کتاب چای سبز در پل سرخ
یادداشت خانم زهرا مشتاق (خبرنگار) بر کتاب چای سبز در پل سرخ. یک سفرنامه درست و حسابی است. گرم و نرم و با کلماتی مانوس. همین طور که روی مبل نشستهای یا دراز کشیدهای، راحت و بیدردسر سفری دو هفتهای میروی و برمیگردی. این عصاره چای سبز در پل سرخ است. سفرنامهای با سه نویسنده و ۵۴ فصل درباره افغانستان. کتابی انباشته از جزئیات قابل تامل که خواندنش برای ما ایرانیها، مهمتر از هر ملیت دیگری است. چرا؟ چون ایران پذیرای بیشترین مهاجران افغانستانی در تمام دنیاست و تقریبا همه ما به نحوی با این جامعه گسترده و پر نفوذ در بخشهایی از زندگیمان سروکار داشتهایم. در این کتاب میشود شِمای کلی ترسیم شده از افغانستان را در خلال شخصیتهایی که به فراخور سفر به قصه وارد میشوند؛ مشاهده کرد.…