سال: ۱۴۰۴

امروز آخرین روز ماه رمضان در سنگاپور بود. در تمام روزهای این ماه، در همه‌ی مساجد سنگاپور مراسم افطار برپا بود. بعد از یک ماه این قدر به این افطارهای پروپیمان روزانه عادت کرده‌ام که آشپزی یادم رفته است. فراموشم شده است که هر روز برای خودم غذا می‌پختم. اول‌ها فکر می‌کردم فقط توی مسجد بعل‌وی بساط افطار و شام برپا است. بعد فهمیدم همه‌ی مسجدها همین‌طورند. وگرنه این مسجد خیلی شلوغ می‌شد و سر غذا ملت تو سروکله‌ی هم می‌زدند. حالا اما خیلی شیک و مجلسی برپا می‌شد. مثل مراسم عروسی ایران در قسمت مردانه بود. ۸ نفر سر یک میز. سوپ و میوه و خرما و شربت و چای برای همه. پلو و مرغ و گوشت و ماکارونی و این‌ها هم نفر به نفر.  سوپ‌شان مخصوص رمضان است:…

این هوندای مدل ۲۰۱۷ شاید در خیلی از کشورهای جهان زیر ۱۰ هزار دلار قیمتش باشد. اما در سنگاپور قیمتش حدود ۷۰ هزار دلار است. اگر نو بود قیمتش بالای ۱۵۰ هزار دلار می‌شد. فکر کنم در هیچ کشوری، خودرو به اندازه‌ی سنگاپور گران نباشد. دلیلش اصلا قیمت خود ماشین نیست. دلیلش انواع و اقسام مالیاتی است که دولت سنگاپور برای ماشین‌دارها در نظر می‌گیرد تا جذابیت ماشین را کم کند و مردم را وادار کند که بی‌خیال ماشین شخصی شوند. اصلی‌ترین هزینه‌ی صاحب ماشین شدن در سنگاپور، جواز ماشین‌دار شدن است. قیمتش شناور است. بستگی به میزان تقاضای ماشین در سنگاپور دارد. اصولا در سنگاپور خیابان‌ها شلوغ و پرترافیک نیستند. اصلا خبری از ترافیک‌های روانی‌کننده‌ی خیلی از پایتخت‌های جهان در سنگاپور نیست. بعضی روزهای باران شدید می‌بینی که ترافیک‌های…