نویسنده: پیمان

یادداشتی در مورد کتاب و ادبیات در سنگاپور برای سایت نقد و معرفی کتاب وینش: سنگاپور یک جزیره‌ی کوچک ۶ میلیون‌ نفری چند قومیتی است. زبان اول این کشور انگلیسی است و طبعا کتاب‌های انگلیسی‌زبان در این‌جا به راحتی خوانده می‌شوند. تولید آثار ادبی سنگاپوری‌ها هم به این زبان بیشتر است. اما نظام حکمرانی این کشور به گونه‌ای است که اجازه‌ی تولید آثار ادبی به زبان سایر اقلیت‌ها هم وجود دارد. نه تنها این امکان وجود دارد، بلکه تشویق هم می‌شود. چرا که باعث ترویج برند سنگاپور در کشورهای بزرگ‌تری همچون چین و هند و مالزی می‌شود. در حقیقت سنگاپوری‌ها از طریق ادبیات دارند رویای چهارراه جهان بودن‌شان را پی می‌گیرند و ادامه می‌دهند. کتاب و ادبیات در سنگاپور ادموند یکی از متفاوت‌ترین سنگاپوری‌هایی بود در هفته‌های اول ورودم به…

کتاب «زیستن در قرن آسیایی، یک زندگی‌نامه‌ی غیردیپلماتیک» نوشته کیشور محبوبانی برایم نکته زیاد داشت. نکته‌ها را قلم‌انداز این‌جا خیلی کوتاه ثبت می‌کنم که یادم نرود: کیشور محبوبانی: یک مهاجر نسل دومی در سنگاپور زیستن در قرن آسیایی: تغییر نگاه از غرب به شرق داستان سنگاپور و مالزی ارزش‌سالاری در حکومت سنگاپور روایتی زنده در باب ماهیت آمریکا دیپلماسی بهترین راه‌حل جلوگیری از بدترین شرها یعنی جنگ است خساست رهبران سنگاپور برای ساختن این کشور نمونه در ستایش دویدن در ستایش لی کوآن یو زیستن در قرن آسیایی: یک زندگینامه‌ی غیردیپلماتیک نوشته‌ی کیشور محبوبانی ۱. کیشور محبوبانی: یک مهاجر نسل دومی کیشور محبوبانی از پدر و مادری هندی‌تبار در سنگاپور به دنیا آمد. هر دو مهاجر بودند. مادرش در حقیقت یک مهاجر اجباری بود. روز استقلال هند و پاکستان در…

امروز آمیتا آچاریا، استاد دانشگاه آمریکایی واشنگتن برای رونمایی از آخرین کتابش (گذشته و آینده‌ی نظم جهانی) مهمان مدرسه‌ی لی کوآن یو بود. کیشور محبوبانی هم هم‌صحبتش بود. بهانه‌ی مهمانی هم صحبت کردن در مورد کتاب آمیتا آچاریا، «گذشته و آینده‌ی نظم جهانی» بود. کتابی که تازه از تنور در آمده. کیشور محبوبانی به شوخی به آمیتا گفت تو ۵ سال برای نوشتن این کتاب وقت گذاشتی و آن را در بهترین زمان ممکن چاپ کردی. زمانی که ترامپ با تصمیم‌های ابلهانه‌اش دارد نظم جهانی را به گند می‌کشد و تو با این کتابت داری تاریخ را بررسی می‌کنی تا به ما بگویی که جهان بعد از افول غرب چطور خواهد بود. تو از کجا می‌دانستی که ترامپ دوباره سر کار خواهد آمد آخر؟!  بعد از نشست به نظرم آمد…

داشتم خبرها را می‌خواندم. یک خبر چشمم را گرفت: رونمایی از کتاب «ژنگ هه- دریاسالار ایرانی بزرگ‌ترین ناوگان تاریخ چین».  نام ژنگ هه را اولین بار ترم پیش از دکتر کانتی شنیدم. کار توی کار پیش آمد و نشد که در موردش دقیق بخوانم. فقط یک مرور کلی کرده بودم. دکتر کانتی داشت در مورد اثرات فرهنگی راه‌های ابریشم صحبت می‌کرد. ما یک راه ابریشم زمینی داشتیم و یک راه ابریشم دریایی (هر کدام‌شان هم انشعابات گوناگونی دارند). ابرپروژه‌ی چین این روزها هم احیای همین راه‌های ابریشم است. چینی‌ها یک خصلتی داشتند و شاید هنوز هم دارند و این است که برای گسترش تجارت سعی می‌کنند جاده‌ها را به هر طریقی صاف کنند. این جاده‌صاف‌کنی خیلی وقت‌ها به معنای همگن کردن جوامع سر راه است. یکی از کارهایی که کرده…