فیلیپین و توسعه‌ی اقتصادی پایدار

فیلیپین و توسعه‌ی اقتصادی پایدار

از روزهای سنگاپور
دیروز آقای آرسینو بالساکان دبیر سازمان ملی توسعه‌ی اقتصادی فیلیپین آمده بود دانشگاه تا داستان رشد اقتصادی مداوم فیلیپینی از ۲۰۱۰ را برای‌مان تعریف کند. فیلیپین از ۲۰۱۰ به بعد (به استثنای سال کرونا) به طور پیوسته رشد اقتصادی بین ۶ تا ۸ درصد را تجربه کرده‌ است.  بچه‌های فیلیپینی هم‌رشته‌ای با بقیه‌ خیلی متفاوتند. اولین تفاوت چشم‌گیر سطح انگلیسی حرف‌زدن‌شان است. دو تا هم‌کلاسی آمریکایی هم داریم. به جرئت می‌توانم بگویم که اکثر بچه‌های فیلیپینی از نظر انگلیسی حرف زدن حتی از بچه‌های آمریکایی‌ها هم یک سر و گردن بالاترند. توی کلاس‌ها هم به واسطه‌ی انگلیسی روانی که صحبت می‌کنند معمولا همیشه فعالند و خیلی حضورشان پررنگ است. من یک خاطره‌ی بد هم ازشان دارم. ترم پیش ایمیل زدند که منابع مالی‌مان اجازه‌ می‌دهد تا یک گروه دانشجویی دیگر…
Read More
کارگران مهاجر: بنگلادشی‌ها و فیلیپینی‌ها

کارگران مهاجر: بنگلادشی‌ها و فیلیپینی‌ها

از روزهای سنگاپور
۱. کارگران بنگلادشی با شاه‌نور مشغول آشپزی بودیم. عجیب دلتنگ بنگلادش شده و دارد روزشماری می‌کند برای فرا رسیدن پایان ترم. دقیقا فردای آخرین امتحانش بلیت برگشت به بنگلادش را خریده. بهش گفتم یک دو روز برای گشت و گذار توی سنگاپور می‌گذاشتی مرد. گفت نه. دیگر نمی‌توانم. شاه‌نور خریدهایش را از مغازه‌های بنگلادشی محله‌ی هندی‌ها می‌کند. نه مصطفی سنتر می‌رود و نه حتی فیرپرایس. خب کارگرهای بنگلادشی این‌جا زیادند و طبعا مغازه‌های خاص‌شان هم وجود دارد. ایرانی‌ها این جا کم‌اند و مغازه و راسته‌ی خاصی ندارند. صحبت سوغاتی و این‌ها شد. گفتم می‌توانی از همان مغازه‌های بنگلادشی سوغاتی بخری. گفت نه. این مغازه‌ها برای مایتحتاج اولیه ی زندگی‌اند فقط. خبری از سوغات سنگاپور در آن‌ها نیست. کمی در مورد شرایط کارگر مهاجر در سنگاپور با هم صحبت کردیم. یک…
Read More