پیسوار
از صبح تا به حال من برای قضای حاجت 27500 تومان پول پرداخت کردهام. 500 تومان به آقای دستشویی عمومی میدان 7حوض و 27000 تومان هم به آقای بهداری بیمارستان ناجا برای آزمایش اعتیاد. از ایام کودکی از ایستاده قضای حاجت کردن ترس داشتم. حتا وقتی توی جاده وسط بر و بیابان تنگم میگیرد هیچ وقت نمیتوانم خودم را قانع کنم که بایستم و رو به بیکرانگی دشت یک منحنی درجهی 2 از آب و اوره را بیافرینم. یک ترسم به خاطر این است که لحظه به لحظه این منحنی به خودم نزدیکتر میشود و میترسم که آخرین خطوط منحنی شلوارم را مورد عنایت قرار بدهند و آن عادت و حس روانی ادرار... ترسهای دیگر را هم بماند... امروز اما ایستاده قضای حاجت کردن بهم چسبید! به خاطر این بود…