کارگاه آموزشی: ساخت لینکدین حرفه‌ای

کارگاه آموزشی: ساخت لینکدین حرفه‌ای

از روزهای سنگاپور
آموزش ساخت یک صفحه‌ی لینکدین حرفه‌ای 🔹 ورک‌شاپ‌ها کلاس‌های ۲ ساعته‌ای هستند که در یک جلسه برگزار می‌شوند. موضوعات‌شان متنوع است. ارائه‌دهنده‌ها هم متنوع‌اند. گاه اساتید همین مدرسه‌ی لی کوآن یو، گاه اساتید سایر دانشکده‌ها و گاه مردانی از دولت سنگاپور. مثلا ورک‌شاپ دیروزی در مورد استفاده از هوش مصنوعی در درس‌ها و تکالیف درسی و کارهای علمی بود. عنوان ورک‌شاپ خیلی جذاب به نظر می‌رسید. ولی از آن‌جا که هنوز علما در مورد هوش مصنوعی به جمع‌بندی نرسیده‌اند حرف خاصی برای گفتن نداشت. شاه‌کلید ورک‌شاپ یک فیلم یوتیوب بود در مورد فواید و ضررهای استفاده از هوش مصنوعی و چت‌جی‌پی‌تی در انجام تکالیف درسی و کارهای علمی دانشگاهی:https://www.vox.com/videos/2023/12/12/23998858/ai-chatgpt-education-cheating 🔹 ورکشاپ امروزی در مورد ساختن یک صفحه‌ی لینکدین حرفه‌ای بود. ارائه‌دهنده خانم ایلین سیه بود که متخصص منابع انسانی بود…
Read More
خرخوانی موقوف

خرخوانی موقوف

از روزهای سنگاپور
چهارشنبه ساعت ۹ صبح امتحان درس اقتصاد بود. حدود یک ماه و نیم پیش به ما دسترسی به یک سایت داده بودند که اقتصاد را به صورت آنلاین می‌توانستیم از آن پیگیری کنیم. برای من دسترسی به این سایت والذاریات بود. از یک طرف دسترسی به سایت با آی پی ایران امکان‌پذیر نبود و باید فیلترشکن استفاده می‌کردم. از طرف دیگر سایت سنگینی هم بود و سرعت اینترنت با فیلترشکن خیلی پایین بود برای دنبال کردن درس‌ها. کلاس درس نبود در حقیقت. چون هیچ کدام از هم‌کلاسی‌ها را نمی‌دیدیم. یک جور خواندن کتاب اقتصاد منکیو به صورت تعاملی بود. اولش آقای منکیو طی یک ویدئو هر فصل را معرفی می‌کرد. بعد متن‌های هر فصل بود به همراه ویدئوها و موشن‌گرافی‌ها و ... آخرش هم انجام تکالیف و نمره گرفتن و…
Read More
کامپونگ گلم و توا پایو

کامپونگ گلم و توا پایو

از روزهای سنگاپور
روز آخر جشن شکوفه‌ها، یک مسابقه‌ی شگفت‌انگیز بود. شب قبلش یک فرم برای‌مان فرستادند که مسئولیت هر اتفاقی که بیفتد گردن خودمان است. شبیه فرم رضایت اولیاء بود وقتی که بچه بودیم و مدرسه می‌خواست ما را ببرد موزه‌ی حیات وحش دارآباد اردوی علمی. ابتدایی که بودیم هر سال ما را به عنوان اردو می‌بردند موزه‌ی حیات وحش دارآباد. در مورد کد لباس هم نوشته بودند که باید همه‌مان تی‌شرت‌های ان یو س را که روز اول به‌مان دادند می‌پوشیدیم و یک لباس راحت برای پیاده‌روی‌های طولانی. صبح تند و تیز صبحانه خوردم. بعد سریع از باغ‌های بوتانیک گذشتم و خودم را به مدرسه‌ی لی کوآن یو رساندم. للا من را دید و گفت سلام piman. زبان‌شان نمی‌چرخد بگویند پیمان. اسم فامیلی‌ام را که اصلا و ابدا. گویا روز اول…
Read More