کودکان مهاجر، قربانیان یک چرخه‌ی منحوس
یادداشت منتشرشده در نشریه‌ی کانون یاریگران دانشگاه صنعتی شریف. سال‌هاست که طرح‌های ضربتی جمع‌آوری کودکان کار و خیابان به صورت متناوب اجرا می‌شوند. هر ساله در ماه‌های خاصی نهادهای مرتبط شروع به جمع‌آوری کودکان کار و خیابان می‌کنند. بعد اعلام می‌شود که اکثر این کودکان اتباع ایرانی نیستند. هر ساله درصدهای بالایی (۶۰ تا ۸۰-۹۰ درصد) از این کودکان را اتباع افغانستانی بدون مدرک و بی‌هویت معرفی می‌کنند. آیین‌نامه‌ای وجود دارد به نام آیین‌نامه‌ی حمایت اجتماعی از کودکان کار و خیابان. آیین‌نامه‌ای که به موجب آن اکثریت کودکان کار و خیابان به دلیل نداشتن تابعیت ایران از شمول حمایت‌های اجتماعی خارج می‌شدند. آن‌ها سپرده می‌شدند به اداره‌ی امور اتباع و مهاجرین خارجی استان‌ها. اداره‌ی امور اتباع هم در مورد مهاجران بدون مدرک تنها یک کار را بلد است: اخراج و…
