تا میدان تجریش
تو خواندن داستان و رمان خیلی موضوعمحور شدهام، به خصوص مجموعه داستانهای کوتاه. تازگیها اصلا راضی نمیشوم که برای مجموعه داستانی که داستانهایش وحدت موضوعی نداشته باشند و نویسنده همینجوری محض قصه گفتن چند تا داستانش را کنار هم چیده باشد وقت صرف کنم. دو تا کتاب «خیابان ولیعصر تهران» اما داد میزد که وحدت موضوع دارند. یک کتاب مجموعه روایتهای غیرداستانی از خیابان ولیعصر و یکی هم مجموعه روایتهای داستانی. خریدنش خیلی برایم قصه شد. یک کتاب برای یک نفر میخواستم بخرم. دیدم سایت طاقچه سرویس خرید کتاب چاپی هم راه انداخته و آن کتاب را اتفاقا از بقیهی جاها دارد ارزانتر میفروشد. بعد نمیدانم چه شد که این دو تا کتاب را هم دیدم. تعداد صفحات و مقدمه و فهرست را که نگاه کردم حس کردم برای متروسواریها مناسب…