عزیز خان
"عزیزاللهخان میرشکار مال آبکوه[قریهی آبرو در شمال غربی شهرضا و جنوب غربی مبارکه] است. عشق به کوه و کویر هر دو. در کوه بودن و رو به کویر داشتن. زمستان، روزهای گرم کویر، بهار و پاییز و تابستان پرسه در کوه، زمستان در انتظار گذشتن برف، در انتظار پرسه. دارای دو خصلت بلند (کوه) و باز (کویر و دشت) آدم بلندپرواز، مثل پلنگ، آدم یاغی، دزد، لوطیصفت، سنگدل، بیباک، با معرفت. "باد میگرفت" [مانند حیوانات از طریق شامه و جریان باد، بوی موجودات را در نزدیک حس کردن] و بوی شکار را حس می کرد. وقتی دوربین میکشید و از دور روی صخره، پرتگاه یا در سایهی تختهسنگی در بلندی، نزدیک قلهی پازن، بز کوهی یا شکاری دیگر را میدید که لمیده (در گرمای وسط روز که حیوان در سایه…