برچسب: سنگاپور

صبح شنبه خواب و بیدار بودم که صدای پیام‌های تلگرام دینگ دینگ پشت سر هم من را بیدار کرد. صدای زنگ موبایل نبود. کورمال کورمال موبایلم را جستم و از خواندن خبر حمله‌ی اسرائیل به ایران حالم بد شد. به تهران و غرب تهران حمله کرده بود. همان موقع به خانواده زنگ زدم. خواب بودند انگار. چند دقیقه بعد خودشان زنگ زدند. از صدای انفجارها بیدار شده بودند. خواهرم اول از همه به من پیام داد. بعد بابا و مامان. حرف زدیم و حسی از پریشانی تمام وجود را در برگرفت. این حس پریشانی تا عصرش با من همراه بود. تقریبا می‌توانم بگویم مهمانی ناهار دور هم جمع شدن فارغ‌التحصیل‌های پردیس بوکیت تیمای دانشگاه ملی سنگاپور را بهم زهرمار کرد. دانشگاه ملی سنگاپور ۱۲۰ سال عمر دارد. هر سال فارغ‌التحصیل‌های…

ما سه تا هم‌کلاسی از بوتان داریم. برای من سوال بود که چرا باید از یک کشور با جمعیت هفت‌صد هزار نفر سه تا دانشجو حضور داشته باشند؟اولش فکر کردم به خاطر موقعیت جغرافیایی بوتان است. بوتان یک کشور محصور در خشکی است و کلا دو تا همسایه دارد: چین و هند! این دو تا هم که در مجموع بیش از نصف جمعیت جهان را دارند. چین این روزها دارد یکه‌تازی می‌کند. هند هم احتمالا اگر خوب پیش برود در آینده یکه‌تاز دنیا خواهد شد. روزنامه‌ی اصلی سنگاپوری‌ها استریتس تایمز (https://www.straitstimes.com/) است. تنها جایی که به موقعیت سوق‌الجیشی سنگاپور اشاره شده دقیقا اسم این روزنامه است: روزنامه‌ی تنگه. چند روز پیش یک خبر می‌خواندم که بوتان دو تا از مدیرعامل‌های بازنشسته‌ی سنگاپوری (مدیران سابق فرودگاه چانگی و شرکت‌های منطقه‌ی صنعتی…

مالزی هفته‌ی پیش قانون تابعیت خودش را تغییر داد و زن‌های مالزیایی که خارج از کشور مالزی بچه‌دار می‌شوند هم می‌توانند تابعیت مالزیایی خودشان را به بچه منتقل کنند:https://www.straitstimes.com/asia/se-asia/malaysia-approves-new-law-allowing-mothers-to-pass-on-citizenship-to-children-born-overseas امروز با جینگ هم‌کلاسی مالزیایی‌ام داشتم در موردش صحبت می‌کردم. جینگ لیسانس حقوق دارد و یک فوق‌لیسانس هم از دانشگاه لایدن هلند دارد و حالا هم هم‌کلاسی‌ام است. توی قوه قضاییه‌ی مالزی کار می‌کرده قبلا. با هم صحبت کردیم و بهش تبریک گفتم بابت تغییر قانونی که پیش آمده. ناراضی بود البته. می‌گفت ظاهرش تغییر کرده. اما وزارت کشور ما کلی بند و تبصره آورده و معنای قانون را ازش گرفته. گفته که تا من تایید نکنم حق نهایی شدن مدرک تابعیت وجود ندارد و… گفتم چه‌قدر عجیب. دقیقا شبیه وزارت کشور ایران. برایش کمی از قانون تابعیت ایران گفتم و…

از دو هفته‌ی قبلش به‌مان ایمیل داده بودند که اگر می‌خواهید توی شب فرهنگی مدرسه، غرفه‌ی کشور خودتان را داشته باشید به ما بگویید. حالم گرفته بود و به ایمیل جواب نداده بودم. همکاران سابق کم‌کاری زیاد داشتند و وقتی هم من با ۸۵۰۰ کیلومتر فاصله نشست را جلو برده بودم شروع کرده بودند به بدگویی در مورد من که چرا فلان چرا بهمان. خیلی برخورد تاثیرگذاری داشتند با من و حالم از هر گونه همکاری برای ایران به هم خورده بود. خبرهای ایران هم که پی در پی نومیدکننده. رمقی نداشتم که پرچم ایران را بالا ببرم. وقتش را هم نداشتم. دست تنها بودم و اصلا و ابدا نمی‌رسیدم. می‌دیدم که بقیه‌ی کشورها توی هفته‌ی آخر دارند خودشان را اماده می‌کنند و تمرین می‌کنند. حافظ و فائز برداشته بودند…

موزه‌ی هنر و دانش سنگاپور. گران بود. ۲۵ دلار بود. گفتیم دانشجوییم. خانم بلیط‌فروش ما را ساکن سنگاپور فرض کرد و با ما ۲۰ دلار حساب کرد. سنگاپور موزه زیاد دارد. می‌خواهم تا جای ممکن صرفه‌جویی کنم که بتوانم این موزه‌ها را دریابم. بچه‌ها پیشنهادش داده بودند. به خودم بود موزه‌ی بستنی را انتخاب می‌کردم! ولی دیگر همراه بقیه شدن نیاز است خب. تصوری از موزه نداشتم. نزدیک مارینا بی بود. معماری ساختمان بالای موزه توجه آدم را جلب می‌کرد. کنارش هم یک برکه‌ی با گل‌های نیلوفری بود. از این ترکیب‌های معماری مدرن با طبیعت زنده که حقیقتا آدم را درگیر خودش می‌کند. موزه در حقیقت چند طبقه داشت. طبقه‌ی اصلی در زیرزمین بود. بقیه‌ی طبقات نمایشگاه‌های دوره‌ای داشتند. ما به سالن اصلی موزه رفتیم. شعارش این بود: جهان آینده.…

ورک‌شاپ این هفته در مورد مسئله‌ی آب در سنگاپور در زمانه‌ی تغییرات اقلیمی بود. مهمان ورک‌شاپ آقای اونگ ز چین بود،‌ رئیس آژانس ملی آب سنگاپور. میزبان هم یکی از اساتید دانشگاه بود. چون مقام دولتی آقای اونگ ز چین بالا بود، از قبل به‌مان توی ایمیل گفته بودند که باید لباس رسمی بپوشید. اولش گفته بودند کت و شلوار. بعد ایمیل دوم گفتند لباس اداری کفایت است و نیاز به کت و کراوات نیست. اما به هر حال جلسه رسمی بود.جالب بود. سنگاپور در نزدیکی استوا واقع شده و بارش باران این‌جا زیاد است. اما بارش‌ها تند و سیلابی‌اند. تغییرات اقلیمی هم این ویژگی را شدیدتر کرده. اما سنگاپور الان سال‌هاست که دیگر رنگ سیل را ندیده است. به خاطر این‌که شبکه‌های هدایت آب به خوبی طراحی شده‌اند و…

۱. رفتم خیابان تلوک آیر. آن دفعه که رفته بودیم سیتی گالری سنگاپور، والتر با افتخار گفته بود که ما خیابان‌هایی داریم که در آن‌ها ادیان مختلف دیوار به دیوار هم بدون ایجاد هیچ مزاحمتی برای یکدیگر مشغول خدمت‌رسانی برای پیروان خودشان‌اند. خیابان‌هایی که نماد زیست صلح‌آمیز اقوام و ادیان در سنگاپور است. مثلا همین تلوک آیر. شما می‌توانید در یک پیاده‌روی ۵ دقیقه‌ای ببینید که چه‌طور سنگاپور توانسته این همه ادیان را در کنار هم در صلح و آرامش نگه دارد. راست می‌گفت. تلوک آیر خیابان عجیبی بود. اول یک معبد بودا را دیدم. بعد جلوتر مسجد الابرار را دیدم. بعد یک معبد چینی بود که مجسمه‌های اژدها داشت. آن طرف‌تر دوباره یک معبد چینی دیگر بود که با اولی کاملا متفاوت بود. جلوتر دوباره یک ساختمان بود که…